මීට අවුරුද්දකට පෙර එවකට අගමැති වූ රනිල් වික්‍රමසිංහ සම්බන්ධයෙන් කිසියම් පිරිසක් විසින් පතුරුවා හරින ලද වෛරී සහගත හැඟීමක් අරගලයේ නියැළී සිටි පිරිසගේ සිත් තුළට ඇතුළු විය. ඒ අනුව එකී සංවිධානාත්මක පිරිස් රනිල්ගේ නිවසට ගිනි තැබූහ. මේ ගින්න පැතිරුණු අවස්ථාවේදී අගමැති රනිල් හෝ ඔහුගේ බිරිය වන මහාචාර්ය මෛත්‍රී වික්‍රමසිංහ ගෙදර සිටියේ නැත. එසේම ගෙට ගිනි තබන ලද අවස්ථාවේදී ආරක්ෂකයෝ විශාල පිරිසක් ද අගමැතිට සිටියහ. ගෙයි තිබූ සියලු ගෘහ භාණ්ඩ ද, පොතපත ද වැඩිහරියක් අළු වූ පසු එක ප්‍රශ්නයක් ඉතිරි විය. ඒ වූ කලී අගමැතිට සහ ඔහුගේ පුද්ගලික නිවෙසට ආරක්ෂකයන් සිටියදී ගිනි තැබුවේ කොහොමද යන කාරණයයි. අපගේ වැටහීමට අනුව එම කාරණය සැකයෙන් යුතුව ප්‍රශ්න කළ යුත්තකි. මේ සිද්ධිය වෙන දේශපාලනඥයකුට සිදු වූයේ නම් රාජකාරිය හරිහැටි නොකිරීම සම්බන්ධයෙන් එම ආරක්ෂකයන් පිරිසට යන එන මං නැතිවනු ඇත.
එහෙත් රනිල් වික්‍රමසිංහයන් ඒ මිනිස්සුන්ගේ රැකියා නැති කිරීමට හෝ ඔවුන්ගේ සේවය අත්හිටුවීමට කිසිදු සූදානමක් දැක්වූයේ නැත. ඒ ආරක්ෂකයෝ සියල්ලෝම වාගේ අදත් සේවය කරති. ගේ ගිනි තැබීමෙන් පසු රනිල් වික්‍රමසිංහයන් කනගාටුවට පත්වුණේ කාරණා දෙකක් සම්බන්ධයෙන් පමණි. එනම් ඔහුගේ පුස්තකාලයෙන් සහ බෞද්ධ පුරාවස්තු එකතුවෙන් සෑහෙන කොටසක් විනාශ වීමය. ඊළඟ කාරණය නම් මෙයට අවුරුදු බොහෝ ගණනකට පෙර ඔහුගේ මව සහ පියා සවස් කාලවලදී කතාබහ කිරීම සඳහා හිඳගත් පුටු දෙක පිළිස්සී යාමය. ගේ ගිනිගත් පසු අගමැතිතුමා සම්පූර්ණයෙන්ම අවතැන් විය. ඔහුට තිබුණේ එකම එක ගෙයක් පමණි. ගිනි තබා විනාශ කර තිබුණේ එම ගෙයයි.
ඉන්පසු අගමැති රනිල් වික්‍රමසිංහයන් සහ මහාචාර්ය මෛත්‍රී වික්‍රමසිංහ ජීවත් වූයේ යාබදව පිහිටි චන්න වික්‍රමසිංහගේ (චන්න යනු රනිල්ගේ බාල සහෝදරයාය) ගෙදරත් වෙනත් හිතවතුන්ගේ ගෙවල්වලත්ය. අන්තිමේදී පැජට් පාරේ පිහිටි කුඩා ඇනෙක්ස් එකකට යාමට මේ යුවළ තීරණය කළහ. එම ඇනෙක්සිය අයත්ව තිබුණේ හිටපු ජනාධිපති මෛත්‍රීපාල සිරිසේනගේ නිල නිවෙසටය. එම නිල නිවෙස ඉතා පැරණි ගෘහයක් වූ අතර පසුව අලුත්වැඩියා කරන ලදී. මේ නිසා ඒ නිවෙසේ බිත්ති අතරින් බලා සිටියදී වේයෝ මතු වූහ. රනිල්ගේ ගිනිගත් නිවස නොමිලේ ඉදිකර දීමට ඔහුගේ හිතවත්හු රැසක් ඉදිරිපත් වූහ. එහෙත් ඔහු එයට කිසිසේත්ම කැමති වූයේ නැත. මේ නිසා වර්තමාන ජනාධිපතිවරයා වන රනිල් වික්‍රමසිංහයන්ගේ පුද්ගලික නිවස ඉතා හෙමින් අලුත්වැඩියා කෙරෙමින් පවතී.
මෙය මේ රටේ වෙන දේශපාලනඥයකුට වුණා නම් මේවන විට තට්ටු දෙක වෙනුවට තට්ටු හතරක ගෙයක් හැදී අවසන්ය. එහෙත් වික්‍රමසිංහ චරිතය සහ වික්‍රමසිංහ ලකුණ ඉතාම වෙනස් එකකි. එය ඉතා හොඳින් තේරුම් ගත හැක්කේ ඔහු හා කිට්ටුවෙන් ඇසුරු කරන අයට පමණි.
රනිල් වික්‍රමසිංහයන් කිසිසේත්ම සංකීර්ණ චරිතයක් නොවේ. ඔහු ඉතා සරල කෙනෙකි. සංකීර්ණ චරිතයක් වීමට ඔහු තුළ කිසිදු උවමනාවක් ඇති බවක් නොපෙනේ. චිත්‍රපට බැලීමට කැමති, ගීත රස විඳීමට කැමති, ඕනෑම විෂයයක පොතක් කියවීමට කැමති මේ සරල චරිතය තමන්ට සිදුවන සෑම ප්‍රශ්නයක්ම ගණන් ගන්නේ පෘතග්ජනයාට විඳීමට සිදුවන දේ ලෙසය. කවුරු කෑ ගැහුවත් ඔහු ඒවා ගණන් ගන්නේ නැත. ශ්‍රී ලංකාවේ ආර්ථිකය ප්‍රතිසංස්කරණය සඳහා මේ වන විට ඔහු විසින් යෝජනා මාලාවක් ගෙනැවිත් ඇත. ඔහු ලංකාවේ ආර්ථිකය සැලසුම් කර ඇත්තේ ඊළඟ අවුරුදු තුනට හෝ පහට නොව වසර 2048 දක්වාය. තමා සතු ආර්ථික සහ දේශපාලන මාර්ග සිතියම ක්‍රියාත්මක කිරීමට හැකි වුවොත් වසර 2048 වන විට ශ්‍රී ලංකාව සම්පූර්ණයෙන්ම සංවර්ධනය වූ රාජ්‍යයක් වනු ඇතැයි ඔහු විශ්වාස කරයි. රනිල් දේශපාලනයට පැමිණ වසර 45ක් පමණ වේ. ඒ කාලය තුළදී ඔහු 6 වතාවක් අගමැති ලෙස දිවුරුම් දී ඇත. එක වතාවක් ජනාධිපති ලෙස දිවුරුම් දී ඇත.
බොහෝ දෙනාගේ අදහසට අනුව තව වසර කිහිපයක් මේ රට පාලනය කිරීමට ජනාධිපති රනිල් වික්‍රමසිංහයන්ට ඉඩ ලැබුණොත් වඩා හොඳ රටක් සහ වඩා හොඳ ආර්ථිකයක් දැක ගැනීමටත් භුක්ති විඳීමටත් රට වැසියන්ට ඉඩ ලැබෙනවා ඇත. සිංගප්පූරුව මේ තරමට දියුණුවී ඇත්තේ ලී ක්වාන් යූ විසින් ලිබරල් ආර්ථික මොඩලයක් යටතේ ඉතා දීර්ඝ කාලයක් ඒ රට පාලනය කළ බැවිනි. මැලේසියාව දියුණුවෙන් දියුණුවට පත්වන තුරුත් ඒ රටේ නායකයා වූ මහතීර් මොහොමඩ් දේශපාලනය අත්හැරියේ නැත.
රටක් දියුණු වීමට කිසියම් න්‍යාය පත්‍රයක් අවශ්‍ය වේ. එම න්‍යාය පත්‍රය ගෝත්‍රිකවාදය, ආගම්වාදය සහ ජාතිවාදය වැනි පරමාණු බෝම්බවලින් විනිර්මුක්ත විය යුතුය. එවැනි විෂබීජවලින් විනිර්මුක්ත නායකත්වය ලිබරල් නායකත්වයකි. රනිල් වික්‍රමසිංහයන් ද ලිබරල් නායකයෙකි. ඔහුගේ ලිබරල් දේශපාලන කූඩාරම තුළට පැමිණ වාද විවාද කිරීමටත්, ගහමරා ගැනීමටත්, ඕනෑ නම් කූඩාරමෙන් පිටව යාමටත් ඕනෑම කෙනකුට අවස්ථාව තිබේ. රනිල්ගේ ලිබරල් කූඩාරමෙන් එළියට බැස ගියේ යැයි කියා කිසිවකුට මැරුම් කන්නට සිදු වන්නේ නැත. මේ රටේ විපක්ෂය ඇතැම් විට කියන ගොන් කතා දෙස බලන විට පෙනී යන්නේ රනිල් වික්‍රමසිංහයන් කොතරම් උපේක්ෂා සහගත නායකයකු ද යන කාරණයයි.
ඔහු මේ මොහොතේදී ආසියාවේ සිටින වඩාත්ම පරිණත දේශපාලනඥයන් දෙතුන් දෙනාගෙන් කෙනෙකි. මේ පරිණතභාවය තුළ ඔහුටම ආවේණික ලකුණක් තිබේ. ආණ්ඩුව කළ යුත්තේ රනිල්ගේ ලකුණ කොතරම් සුබවාදී ද යන්න ජනතාවට තේරුම් කරදීමය. පිටරටවලින් යැපීම නොව මෙරට ස්වයං පෝෂණය කර ස්වෝත්සාහයෙන් ජීවත්වීම ඔහුගේ ලකුණෙහි පැහැදිලිව පෙන්නුම් කර ඇත. ලිබරල් සිතුම් පැතුම් නිසා රනිල් වික්‍රමසිංහ ලකුණ වඩාත් අලංකාරය.
