මේ වූකලී අපට හෙවත් රටට ඕනෑවටත් වඩා ප්‍රශ්න තිබෙන සමයකි. එක පැත්තකින් අතේ සතේ නැතිව රට නන්නත්තාරව තිබියදී පළාත් පාලන ඡන්දයක් පැවැත්වෙන්නට යයි. මේ ඡන්දය ඉල්ලන්නේ දේශපාලනඥයන් මිස සාමාන්‍ය ජනතාව නොවේ. නගර සභා ඡන්ද, ප්‍රාදේශීය සභා ඡන්ද, සමූපකාර ඡන්ද, මරණාධාර සමිති ඡන්ද, කජුවත්ත එක්සත් ක්‍රීඩා සමාජයේ ඡන්දය වැනි ඡන්ද රටටත් වැඩකට නැති, ජනතාවටත් වැඩක් නැති ඡන්ද පැවැත්වීමෙන් මේ මොහොතේදී කිසිදු ඵලයක් හෙවත් ආර්ථිකයට ශක්තියක් ලබා ගැනීමට නොහැකිය.
එහෙත් මේ වෙලාවේ හෝ කොයි වෙලාවේ වේවා මහ ඡන්දයක් එනවාට පුරවැසියන්ට විරුද්ධ වීමට නොහැකිය. පළාත් පාලන ආයතනවල නිල කාලය අවසන් වුව ද රටේ දෛනික පරිපාලන කටයුතු දිගටම සිදුවෙමින් පවතී. පළාත් සභාවල ද නිල කාලය අවසන්ය. පළාත් සභාව නෑ කියා කිසිදු පළාතකට අවැඩක් සිදු වී ද නැත. මහ මැතිවරණ සහ ජනාධිපතිවරණ නොවන කුඩා ප්‍රමාණයේ ඡන්ද වලින් හරියන්නේ ඡන්දය ඉල්ලා දිනන කෙනාට පමණි. ඔහු දිනූ දවසේ සිටම සොරකම් කරමින් පාර්ලිමේන්තුව බලා යන ගමනට යටිතල පහසුකම් සකසා ගනී. ප්‍රගතිශීලී මතයක් දරන සියලු දෙනා කියන්නේ මේ මොහොතේදී පළාත් පාලන ඡන්ද පැවැත්වීම අනවශ්‍ය බවයි. දේශපාලන හිඟන්නන්ගේ බෙර පදවලට නටන්නේ නැතිව කොන්ද පණ ඇතිව ආණ්ඩු කිරීමට ආණ්ඩුව ද සිතට ගත යුතුය.
කෙසේ හෝ වේවා අද මේ සටහනේ මුඛ්‍ය පරමාර්ථය වන්නේ රටේ තියෙන ඉතුරු සල්ලි ටිකත් නැතිවෙන ඡන්දය ගැන කතා කිරීම නොව සමාජ මාධ්‍ය ඔස්සේ විවිධ විහිළු මත ඉදිරිපත් කරන චීවරධාරීන් සහ සිවිල් වැසියන් ගැන කතා කිරීමය. සිය යූ ටියුබ් නාළිකාව ඔස්සේ දළදා මාළිගාවට අපහාස කිරීමෙන් සේපාල් අමරසිංහ නැමැත්තකු පසුගිය කාලයේ මහත් සේ ප්‍රසිද්ධියට පත්ව රිමාන්ඩ් විය. අන්තිමට උසාවියේදී හෙළිදරව් වූ කරුණුවලට අනුව සේපාල් අමරසිංහ පසුගිය කාලය තුළ සිය යූ ටියුබ් නාළිකාව මඟින් වීඩියෝ 725 ක් පමණ ඉදිරිපත් කර ඇත. අපගේ අනුදැනුමට අනුව එම වීඩියෝවලින් වැඩි හරිය යොදා ගත්තේ කාට හෝ මඬ ගැසීමටය. ජනප්‍රිය චරිතවලට බණින විට හෝ මඩ ගසන විට අවට සිටින අය ඒ දෙස බලති.
සේපාල් අමරසිංහ මෙසේ මඩ ගසමින් මුදාහරින ලද වීඩියෝ සම්භාරයෙන් අවුරුද්දකට රුපියල් එක් කෝටි හතළිස් ලක්ෂයකට වඩා උපයා ගෙන ඇති බව හෙළි විය. සාමාන්‍යයක් වශයෙන් ගත් කල ඔහුගේ මාසික ආදායම රුපියල් ලක්ෂ දාහතරක් පමණ වුයේලු. ඒ ගැන අපට කිසිදු ඉරිසියාවක් නැත. වැලේ වැල් නැතුව හිටි මිනිසකු කීයක් හෝ උපයා ගැනීම අපගේ සිතට ද නිදහසකි. එහෙත් සේපාල් අමරසිංහ සිය මඩ ගැසීමේ වීඩියෝ අස්සේ ජනතා චිත්‍රාගාරයක් සෑදීම සඳහා මහජනතාවගෙන් ආධාර ද ඉල්ලන්නට පටන් ගත්තේය. වඩාත් ජනප්‍රිය වීම සඳහාත් වඩාත් මුදල් උපයා ගැනීම සඳහාත් ඔහු අවසන් වශයෙන් අත තබන්නේ දළදා මාළිගාවට සහ දන්ත ධාතූන් වහන්සේටය. ඔහුට වැරදෙන්නට පටන් ගන්නේ එතැනිනි. සමහර විට ඔහු දළදාවට පහර දෙන්නට පටන් ගත්තේ අන්‍ය ආගමික ආයතනයකින් විශාල අල්ලසක් ලබාගෙන විය යුතුය; එසේ නොවීමටත් ඉඩ තිබේ. සැකයේ වාසිය නිතරම විත්තියටය.
සේපාල් අමරසිංහ වැනිම තවත් පුද්ගලයෙක් කහ සිවුරක් ඇඳගෙන යූ ටියුබ් නාළිකාවක් ඔස්සේ දේශපාලඥයන්ටත්, මල්වතු අස්ගිරි මහ නායක හිමිවරුන්ටත් අසභ්‍ය වචනයෙන් බණින්නට පටන් ගෙන තිබේ. පිටරට සිටින ලාංකිකයකු වන පින්සිරි නමැත්තකුගෙන් ලබාගත් රුපියල් කෝටි පහක් පමණ වැය කර විශාල ආරාමයක් ඉදි කරගත් බව කියන රාජංගනයේ සද්ධාරතන නමැති මේ චීවරධාරියා මේ දිනවල වාමාංෂික පක්ෂයක් ප්‍රවර්ධනය කිරීමෙහි නියුක්තව සිටින බැවින් එම පක්ෂය ඒ පිළිබඳ වහාම ආරක්ෂක පියවරක් ගත යුතුය. සේපාල් අමරසිංහ ද ජේ. වී. පී. යට හොඳ කියමින් හතර වටේටම ගහගෙන ගහගෙන ගිය කෙනෙකි. අන්තිමට සේපාල් දළදා වහන්සේට අත තැබීමත් සමඟම ඔහු තමන්ගේ මිනිසකු නොවන බව කීමට එකී පක්ෂයට සිදු විය. ජනප්‍රිය පක්ෂවල නැට්ටේ එල්ලී දෙව්ලොව යෑමට ප්‍රියකරන්නෝ ඕනෑ තරම් මේ රටේ වෙසෙති. රාජාංගනේ සද්ධාතිස්ස කියන අසභ්‍ය වචන නිසා ඔහුගේ යූ ටියුබ් වැඩසටහන් ජනප්‍රිය වීමට ඉඩ ඇති අතර අවුරුද්දක් යන විට ඔහු උපයන මුදල සේපාල් අමරසිංහ ඉපැයූ මුදල මෙන් හත් අට ගුණයක් වීමට ඉඩ තිබේ.
ජනමාධ්‍ය නියාමනය කිරීමට හෝ පාලනය කිරීමට යෝජනා කිරීම කිසිදු ආකාරයක පහසු හැඟීමක් හිතට ගෙන දෙන්නේ නැත. එහෙත් මෝඩ වඳුරන් අත කඩු තිබෙන විට එම කඩුව ගැනීම සඳහා වඳුරාට හිරිහැරයක් කිරීමට සිදුවන්නේ නම් මෛත්‍රී චින්තාව පැත්තකින් තබා එම හිංසාව කිරීමට සිදු වෙයි. එසේ නොකර කඩුව හතර අතේ වනන්නට වඳුරා පටන් ගත් විට බොහෝ දෙනකුගේ ශීර්ෂ කඳින් වෙන්වෙනවා ඇත. මේ නිසා යූ ටියුබ් ඇතුළු සමාජ මාධ්‍ය නියාමනය කිරීමට ආණ්ඩුව වහාම පියවර ගත යුතුය. එය ප්‍රජාතන්ත්‍ර විරෝධී කාරණයක් ලෙස හඳුන්වා දීමට කිසියම් බුද්ධිමතකු සූදානම් වන්නේ නම් ඒකා උගතකු නොව හරකකු බව අපගේ වැටහීමය.
පමණ ඉක්මවා යන විට ඕනෑම දෙයක් පාලනය කිරීමට සිදු වෙයි. සමාජ මාධ්‍ය මඟින් මේ ශත වර්ෂයේදී කරන ලද ලොකුම පෙරළිය අරාබි වසන්තය වුව ද ඊට අවුරුදු බොහෝ ගණනකට කලින් මාලදිවයිනේ දී කිරීමට සැලසුම් කළ ආණ්ඩු පෙරළීමේ කුමන්ත්‍රණයක් සමාජ මාධ්‍ය පාලනය කිරීමෙන් නතර කර ගැනීමට එවකට මාලදිවයිනේ සිටි ජනාධිපති වූ මොහොමඩ් අබ්දුල් ගයුම්ගේ ආණ්ඩුවට හැකි විය. මේ කියන කාලයේදී ෆේස්බුක් නැතත් එස්. එම්. එස්. තිබිණ. එකල එස්. එම්. එස්. ද ප්‍රාථමික සමාජ මාධ්‍යයක් ලෙස යොදාගන්නා ලදී. අබ්දුල් ගයුම්ගේ විරුද්ධවාදීන් විසින් එදා ආණ්ඩුව පෙරළීමට තැත් කළේ එක් එක් තැන්වල කැරලි පටන් ගන්නා ලෙස ජංගම දුරකතන මඟින් එස්. එම්. එස්. යැවීමෙනි. මෙය දැනගත් මාලදිවයින් ආණ්ඩුව වහාම එස්. එම්. එස්. අවහිර කර කුමන්ත්‍රණය පැරදවීය. මාලදිවයිනේ සිද්ධිය ජංගම දුරකතන සහ ප්‍රාථමික සමාජ ජාලා උපකරණයක් වූ එස්. එම්. එස්. යොදා ගෙන කෙරුණු පළමුවැනි ක්‍රියාවලිය බවට අපි අදටත් විශ්වාස කරමු.
අද වනවිට සමාජ මාධ්‍යවල විභවය ඉතාම නරක තැනකට තල්ලු වී තිබේ. මාලදිවයින් කුමන්ත්‍රණය සිදු වූ කාලයේදී ෆේස්බුක් තිබුණේ නම් අබ්දුල් ගයුම්ට සිදු වන්නේ ටයි කෝට් පිටින්ම මුහුදට පැන ලංකාවට පිහිනීමටය. අසභ්‍ය දෑ ප්‍රචාරය කරන, බෝම්බ හදන හැටි කියා දෙන, ප්‍රචණ්ඩත්වය සැලසුම් කරන යූ ටියුබ් නාළිකා සහ ෆේස්බුක් පොස්ට් අවහිර කිරීමටත් නියාමනය කිරීමටත් තරයේම ක්‍රියාත්මක වූ පළමුවන රට චීනය වේ. දැන් වෙනත් රටවල් රැසක් ද එම ආස්ථානය ගනිමින් සිටිති. එවැනි දෙයක් මේ රටට ද හඳුන්වා දුන්නොත් සේපාල් අමරසිංහලා සහ රාජාංගනේ චීවරධාරීන්ට ඉමහත් පහරක් වදින නමුත් රට සහ ජනතාව සුරක්ෂිතය.
