දූෂ­ණ­යෙන් තොර රාජ්‍ය සේව­යක්! වග­කීම් සහ­ගත දේශ­පා­ල­න­යක්! | සිළුමිණ

දූෂ­ණ­යෙන් තොර රාජ්‍ය සේව­යක්! වග­කීම් සහ­ගත දේශ­පා­ල­න­යක්!

ශ්වයා පැන ගියාට පසු ඉස්තා­ලය වසා වැඩක් නැති බව දැන් අපි කී වතා­වක් කියා ඇත්තැයි මතක නැත. ඒත් නැවත නැවත කිය­න්නට සිදුව තිබේ. ඒ කිය­ද්දීත් පෙර­හැර ගොස් අව­සාන ය. ජීවිත තුනක් පොළව යට වැළලී හමාර ය. ඒ එක් ජීවි­ත­යක් මෙලොව එළිය දැක ගෙවුණේ දවස් 49 ක් පමණී. ඛේද­වා­ච­ක­යට වැඩි වච­න­යක් එයට කිව හැකි නම් මේ සිද්ධි­යට කිය­න්නට වන්නේ ඒ වච­නය ය.

 

මහ­නු­වර, බූවැ­ලි­කඩ සංඝ­මිත්තා මාවතේ පිහිටි පස් මහල් හෝටල් ගොඩ­නැ­ගි­ල්ලක් කඩා වැටී­මෙන් සිදු වූ අන­තුරේ උණු­සුම තවත් පහ ව ගොස් නැත. ඇසට නැඟුණු කඳුළු බිඳු වල බර තව­මත් බරකි. මෙවැනි සිදු­වීම් ගණ­නා­වක් ම සිදු වී ඒවා වෙනු­වෙන් කම්පා වී, ඒ මොහොතේ ඒ ගැන උරණ වූවා මිස ඒවා අම­තක වන්නට වැඩි කාල­යක් ගත වූයේ නැත. කුප්‍ර­කට කිය­ම­නක කියැ­වෙන්නේ ද සිංහ­ල­යාට අම­තක වන්නට වැඩි කාල­යක් ගත නොවන බව ය. එය ඇත්තක් බව පෙනෙන්නේ කලින් කලට කවර දෑ සිදු­වුව ද ඒ මොහොතේ විනා ඊට පසු ඒ ගැන අම­තක කරන නිසා ය.

ඒ සඳහා කිය­න්නට බැරි තරම් උදා­හ­රණ ප්‍රමා­ණ­යක් තිබේ. තිස් අවු­රුදු මහ­වැලි යෝජනා ක්‍රමය ජේ. ආර් ආණ්ඩුව පස් අවු­රු­ද්ද­කින් නිම කිරී­මෙන් හොඳ ප්‍රති­ඵල ලැබී නැත. වැල්ල­වත්තේ ගොඩ­නැ­ගි­ල්ලක් කඩා වැටී තිදෙ­නෙක් මිය යෑමේ මත­කය තව­මත් බැහැර වූයේ නැත.

ජීවි­තය අහිමි වූවන් වෙනු­වෙන් අහස් කුස අරා ඇදුණු සුදු කොඩි දිනක කිහි­ප­ය­කින් දුර්වර්ණ වී දිරා­පත් වනු ඇත. පෙටිටි වටා තනි රැකි සුන්දර මල් පෙති හැලී නටු­වෙන් ගිලිහී යෑමට එත­ර­ම්වත් දිනක් ගත නො වනු ඇත. තරුණ යුවළ හා කිරි­කැටි බිලිඳා ගැන කියැ­වෙන අනු­වේ­ද­නීය කතා මුවින් මුව නැඟී වා තල­යට ම මුසුවී යෑමට දිගු කලක් ගත නොවේ. නෙතඟ නැඟි කඳුළු බිඳු­වල බර පවා සහෘ­ද­ය­ත්වයේ තරම අනුව වියැළී යන වේගය වැඩි වනු ඇත. ජීවි­තය යනු මෙය වුව ද ඒ ඛේද­වා­ච­කය එවැනි හෘද­යාං­ගම වචන පෙළ­කින් හෝ සාමාන්‍ය ක්‍රියා­කා­රී­ත්ව­යෙන් යට විය යුතු නොවේ. නොමළ වුන් නිදි­ගත් බිමක මළ­වුන් සඳහා යුක්තිය ඉටු නොවන බව ඔබ දැන­ට­මත් දනී. එනිසා මේ සිද්ධිය සැහැ­ල්ලු­වට නොගන්නා මෙන් හා අම­තක නොක­රන මෙන් අපි උදක් ම ඉල්ලා සිටිමු.

ඉකුත් අගෝස්තු 29 වැනිදා හා සැප්තැ­ම්බර් 2 දා වික්ටෝ­රියා ජලා­ශය ආශ්‍රිත ප්‍රදේ­ශ­වල සුළු භූ කම්පන තත්ත්ව­යක් වාර්තා වී තිබිණි. මේ විනා­ශ­යට පත් වූ ගොඩ­නැ­ගිල්ල පිහිටා තිබෙන්නේ බූවැ­ලි­කඩ ප්‍රදේ­ශ­යට කිලෝ­මී­ටර් 15ක් 20 ක් දුරිනි. එ් දින­යන්හි සිදු කළ අන­තුරු ඇඟ­වීම් ගැන කිසි­ව­කුත් අව­ධා­න­යට ගත්තේ නැත. මහ­නු­වර අනි­වත්ත ප්‍රදේ­ශයේ ඇති වූ නාය­යෑම් ගැන ද අවශ්‍ය තරම් අව­ධා­න­යක් යොමු වූයේ නැත. නුවර වැනි තෙත් කලා­පයේ ප්‍රදේ­ශ­වල ගොඩ­නැ­ගිලි හදන විට SOIL TEST නම් පාංශු පරී­ක්ෂ­ණය කරනු ලබයි. මෙහිදී එ් පොළො­වෙහි පිහිටි ගල හෙවත් යටින්ම පිහිටි භූ ස්ථරයේ තැටිය ගැන තක්සේ­රු­වක් ලබා ගන්නා අතර, ඉදි­කි­රීමේ අත්ති­වා­රම පිහිටි ගලට සම්බන්ද කළ යුතු තැන ගැන අද­හ­සක් ලබා ගැනීම සිදු වෙයි. මෙවැනි පරී­ක්ෂ­ණ­යක් කළේ නම් අත­හැර දැමුණු කඳු­රක් මත අත්ති­වා­ර­මක් නො දමන බවට සැක­යක් නැත. මෙයින් පෙනී යන්නේ එක්කෝ මේ වැනි භූ ගර්භ පරී­ක්ෂ­ණ­යක් මේ භූමිය සම්බ­න්ධ­යෙන් කර නැත; නැති­නම් ඒ සහ­තික බොහෝ රාජ්‍ය ආය­ත­න­වල කෙරෙන්නා සේ හොර පාරෙන් අදාල අවසරය ගෙන ඇති බව ය. මේ වැනි කාරණා ගැන වග­කිව යුත්තෝ තම අව­ධා­නය යොමු කළ යුතු වෙති; අව­ධා­නය යොමු කර පම­ණක් වැඩක් නැත. ඊට අදාළ නීතිය උප­රිම ක්‍රියා­ත්මක කළ යුතුය.

වර්ත­මාන ව්‍යාපා­රික පැලැ­න්තියේ ඇතැ­මුන් මුදල ගැන මිස ප්‍රමි­තිය ගැන කල්පනා කරන්නේ නැත. කුමන හෝ ගොඩ­නැ­ඟි­ල්ලක් අටවා, එය ව්‍යාපා­රික ස්ථාන­යක් බවට පත් කර ගැනීමේ හදි­ස්සිය ඔවුන්ට තිබේ. ඇතැම් විට සැල­සුම සකස් කරන්නේ ව්‍යාපා­රි­ක­යාය. ඉදි­කි­රීම් ද්‍රව්‍ය තෝරා ගන්නේ ව්‍යාපා­රි­කයා ය. ඇතැම් විට ඉදි­කි­රීම් නිරී­ක්ෂ­ණය කරන්නේ ද, අධී­ක්ෂ­ණය කරන්නේ ද ව්‍යාපා­රි­කයා ය. මෙබඳු ක්‍රියා­ව­ලි­යක් තුළ ස්ථාවර ගොඩ­නැ­ඟි­ල්ලක් ඉදි­වී­මට හේතු සාධක නැත. සිමෙන්ති ගල්ව­ලින් මහල් නිවාස ඉදි­කි­රීම මේ වන විට මෝස්ත­ර­යක් වී ඇත. එය ලස්සන ය; ලාභ­දා­යක ය; පහසු ය; වේග­වත් ය; එහෙත් සවි ශක්ති­යෙන් හා ඔරොත්තු දීමෙන් දුර්වල ය. ව්‍යාපා­රි­ක­යන් සිමෙන්ති ගල්වල ප්‍රමි­තිය සොයා බලන්නේ ද නැත.

විනා­ශ­යට පත් පස් මහල් හෝටල් ගොඩ­නැ­ගිල්ල ඉදි කර ඇත්තේ අස්ථා­වර භූමි­යක බව ජාතික ගොඩ­නැ­ඟිලි පර්යේ­ෂණ සංවිධානය පෙන්වාදී ඇත. අදාළ ප්‍රදේ­ශයේ නාය යෑම් ලක්ෂණ පෙන්නුම් කළ ස්ථාන කිහි­ප­යක් ඇති බව ද සඳ­හන් ය. එහි අර්ථය වන්නේ මේ භූමිය ඉදි­කි­රීම් සඳහා නුසු­දුසු බව ය. අස්ථා­වර භූමි­යක ගොඩ­නැ­ඟි­ල්ලක් ඉදි කරන්නේ නම් ඒ සඳහා භාවිත කළ යුතු විශේෂ තාක්ෂ­ණික උපාය මාර්ග තිබේ. එහෙත් මේ ගොඩ­නැ­ඟිල්ල ඉදි කර ඇත්තේ ඒ කිසිදු තාක්ෂ­ණ­යක් හා උප­දේ­ශ­න­ය­කින් තොර ව ය. රටේ මහ­ජ­නයා එක අත­කින් රටේ නීති­යට ගරු කළ යුතු ය. තව අත­කින් රාජ්‍ය ආය­තන ලබා දෙන උප­දේ­ශන අනු­ග­ම­නය කළ යුතු ය. ඉහත ගොඩ­නැ­ඟිල්ලේ හිමි­කරු ඒ සියල්ල බැලුවා යැයි කීව ද ඒවාට සහ­තික ගෙන ඇත ද ඔහු ඒවා ගත් ආකා­රය ගැන නම් බොහෝ සැක සංකා මතු වෙන්නේ ය.

බූවැ­ලි­කඩ සිද්ධිය උග­න්වන පාඩම නම් ලංකාවේ බොහෝ තැන්වල ප්‍රමි­ති­යෙන් තොර තවත් ගොඩ­නැ­ගිලි තිබෙන බව ය. එබැ­වින් ඒවා ගවේ­ෂණය කර සොයා බලා ඉදි­රි­යේදී සිදු විය හැකි අන­තුරු වළක්වා ගැනීම රජය සතු වග­කී­මකි. නැති­නම් අතමාරුවක් ගෙන සුවසේ සිටින සම­හර රාජ්‍ය නිල­ධා­රීන්ගේ හා බල්ලො මරා හරි සල්ලි හම්බු කිරී­මට දත කන නිර්ල­ජ්ජිත ඇතැම් ව්‍යාපා­රි­ක­යන්ගේ සුව­ප­හ­සුව වෙනු­වෙන් වන්දි ගෙව­න්නට වන්නේ අස­රණ මිනි­සුන්ට ය. ඒ මිනිස් ජීවිත සමඟ සෙල්ලම් කිරීම වැළැ­ක්වී­මට නම් වංචා දූෂණ වලින් තොර රාජ්‍ය සේව­යක් සේම වග­කීම් සහ­ගත දේශ­පා­ල­න­යක් ද අවැසි ය.

Comments