ඇත්තක්!
හොඳ හා නරකේ වගෙක් මිසෙක්
හරි යේ හා වරදේහි විස්තරේ
නො ගෙනා යනෑ මාවතේ දිගේ
පිපී "කීඩාරමැ" මල් යැ බෝ තදින්
වරදෙක්, වරදෙන් වසා දමා
හරියාකාර ලෙසෙක් තනා ගතොත්
දිඹුලේ පිපි මල් නෙළා ඇරෑන්
පුදමී පා හද ආදරෙන් බැඳී
කැප්පිටියාගොඩ කල්‍යාණවංස හිමි
පැතුම
තනිව උපදින තනිව මියයන
සොබාදහමේ නියතය දන්වා
නොමියෙන මතක හදවතේ රන්ඳා
ඔබ අප තනිකර තනිව ගියා
මේ සසර දිවියේ ගමන නිමාකොට
නිවන් දොර පියගැට පෙළ අබියස
ඔබ හමුවන්නයි ප්‍රාර්ථනා
චන්ද්‍රා පුංචිඅප්පුහාමි, නුගේගොඩ
ප්‍රේමයේ මළගම
දැවී ගිය පසු වුවද හදවත
ශේෂ වූ යම් දෙයක් තිබුණිද
අහස ගුගුරා වැස්ස වස්සන
වලාකුළු හිස් හුස්ම අවුලන
හද රිදෙන
ප්‍රේමයෙහි මළගම...
මතක බණ පදයක් ගයන්නට
මතක වස්ත්‍රය පිරිමදින්නට
පැන් වඩා හදවත නිවන්නට
සොඳුර නුඹ
ආවොතින් දිනකට
එයයි දිවියෙහි
එකම වත්කම...
ඈන් නිලුපා පීරිස්
වියෝවූ ඥාති දියණියට
සිත මගේ සසලයි දුවේ - දෑස මගෙ ඔබේ රුව සොයනවා
නිතර ඔබගේ වියෝගය - මගෙ හදට උල් ඇණ අනිනවා
මතකයේ සිහිවටන හද තුළ අනෝරා වැසි වසිනවා
අතරමං වී සසර කතරේ - තාම මම දිවි ගෙවනවා
දුවේ එදා අපි එකම තුරුල්ලේ -
හැදී වැඩෙමින් කාලය ගතවුණා
සෙනෙ‍ෙහ කැදැල්ලෙන් ඔබ වෙන්ව ගියදා
මගෙ හදවත බිම වැටුනා
සැණෙකින් ඔබ මරු ගෙන ගිය දවසේ
ආනේ මහද ගිනි ගෙන දැවුනා
මියෙන තුරා ඒ ගින්නෙන් දැවි දැවී
ඒ වියෝ දුක් මම දරනවා
ඇම්. ප්‍රේමා වෑදණ්ඩ
නොකිළිටි සිතිවිලි
සමාජය නම්
චණ්ඩමාරුතට තුළ
ආලය නම් වූ පෙම් සුළඟ
වෙළාගත් ඇය...
මොණර කොළ උපයා ගැනුමට
වෙහෙස දැරුවත් සැම දින
ඇයත් දියණියකි
ඇයත් බිරියකි
ඇයත් මවකි
අහස තරම්
කඳුළැලි වැසි වස්සවන...
විහඟි සඳගෝමි රත්නායක
දම්මිට
ඔබේ හදවත ඇඳින ගත්
මමයි ඔබෙ සුගත්
බිමට බරවූ ඔබෙ දෙනෙත්
මට බරයි
මගෙ දම්මි! අදටත්
හිනාවෙන්න දම්මි
මං කිසිදාක
අමනාප නොවෙමි
මේ හැමදේම සසරෙ බැමි
ඔබ නැතිව
ඔබ එක්කම
ජීවිතය විඳවමි
මතකය වැලඳගත්
මා ළඟ නොමැති
ඔබෙ සුවඳත්
බිරිය ලෙස ණයට ගත්
ඔහු නෙමෙයි
මම
හැමදාමත්
ඔබට පමණක් අයිති
සුගත්
රඹුක්කන කීර්ති එස් කුමාර
ආදරණීය ප්‍රේම්
ආදරයේ සීමා මායිම්
නොමැති බිම් කඩක
මනුෂ්‍යත්වයේ බිජුවට වන්
ඔබ ලියූ ගී කවි
පැළ කරන්නෙමි
අනාගත ලොව
වඩාත් යහපත්
ආදරය පිරුණු
තැනක් කරන්නට
නයන්ත ජගත් පුංචිහේවා
යළි නොදැල්වෙමි
නිවී යමි
යළි නොදැල්වෙමි
මේ සුළඟ හා
වෙලී සැඟවෙමි
අළු දුලි මැද
බිඳී විසිරෙමි
මා ඇතැර ඔබ
යන දිසාවක
සිහින් දුවිලි තිතක් වී එමි
යම් විටෙක ඔබ
නෙතේ දොරකඩ
නැඟුණොතින් එක
කඳුළු බිදුවක්
එයද පිසලමි
රුවන් සුදස්සන
