විභාගයට මුහුණ දුන් ටියුඩර් සීයාගේ දෙවැනි අපේක්ෂාව නීති විද්‍යාලයට පිවිසීමය
අධ්‍යාපනයක් ලැබීමට නොදත් දෙයක් ඉගෙනීමට වයස් සීමාවක් නැත. සමහරු මරණ මංචකයට ආසන්නයේ වුවද යම් යම් දේ ඉගෙන ගනිති. උගත් දේ කිසිදා සොරා ගත නොහැකිය. එහෙත් වයස් භේදයකින් තොරව ඉගෙනීමට සිත යොමු කරන්නන් අද විරලය. රැකියා අර්බුදයෙන් පීඩාවට පත්වන ඇතැමුන් අධ්‍යාපනය අතර මඟ කඩා බිඳ හෙළා ගන්නේ ජීවන අරගලයෙන් අත්මිදෙන්නටය. එහෙත් ඊට බොහෝ සෙයින් වෙනස්ව අධ්‍යාපනයේ අගය වටහා ගත් අය අතළොස්සක් සිය ජීවන ගමන අවසන් කරන්නට මත්තෙන් පාසල් ජීවිතයේ සපුරා ගත නොහැකිවූ විවිධ අඩුපාඩු සම්පූර්ණ කර ගන්නට වෙහෙසෙන්නේ අන් අයට ආදර්ශයක්ද සපයමිනි.
අධ්‍යාපනයේ සැබෑ අරුත වටහා ගත් එවන් උදවිය ඉඳහිට හෝ අපට හමුවෙති. මෙයද එවැනි කතාවකි. මෙවර උසස් පෙළ විභාගයේදී මහර ජනාධිපති විදුහලේ විභාග මධ්‍යස්ථානයක පුටුවක් හා මේසයක් වෙන්වූයේ අවුරුදු 79 ක වයස් ගත විභාග අපේක්ෂකයකු වෙනුවෙනි.
දරුවන් සිවු දෙනෙකුගේ පියෙකු වන මුණසිංහගේ ටියුඩර් මහතාට මුනුබුරු මිනිබිරියන් පස් දෙනෙකි. බිරිය මිය ගොස් වසර හතකි. ඉගෙනීමට වයස් භේදයක් නැතැයි හෝ දෙනෙකුට අවබෝධ කරමින් මේ සීයා පසුගියදා 6 වැනිදා කිසිදු චකිතයකින් තොරව මහර ජනාධිපති විදුහලේ විභාග මධ්‍යස්ථානයක ශාලාවක අසුන් ගත්තේ කලා අංශයෙන් මෙවර උසස් පෙළ විභාගය ලියන්නටය. ඒ සිය ජීවිතයේ ඉටු කර ගත නොහැකි වූ බලාපොරොත්තුවක් සඵල කර ගන්නටය.
“මම සාමාන්‍ය පෙළ විභාගය ලිව්වේ 1964 වසරේදි, හොරණ ශ්‍රීපාලි විදුහලෙන්. ඒ කාලයේ අධ්‍යාපනය ගැන අපිට විශේෂ උනන්දුවක් තිබුණේ නැති නිසා සාමාන්‍ය පෙළ වෙනකම් කරලා මම සංචාරක මණ්ඩලයේ රස්සාවකට ගියා. අවුරුදු 32 ක් සේවය කරලා දැන් ගෙදරට වෙලා විවේක සුවයෙන් ඉන්නවා. ඒත් මම පොත් සඟරා පත්තර කියවන එක කවදාවත් අඩු කළේ නැහැ. මට හොඳට ඉංග්‍රීසි පුළුවන්. දැනට අවුරුදු දෙකකට පෙර මට හිතුණා උසස් පෙළ විභාගය ලියන්න ඕන කියලා. මගේ දෙවැනි දුව මේ දවස්වල නීති විභාගය ලියනවා. මටත් ලොකු ආසාවක් ඇතිවුණා මැරෙන්න කලින් නීතිඥවරයෙක් වෙන්න. ඒත් නීති විද්‍යාලයට ඇතුළු වෙන්න නම් උසස් පෙළ සමත් විය යුතුයි. මේ නිසා මම හිතුවා කොහොම හරි පාඩම් කරලා උසස් පෙළ ලියනවා කියලා. මම මේ ගැන දරුවන්ට කිව්වහම ඒ අය කිව්වා තාත්තට දැන් ඕවා කරන්න බැහැනේ. නිකම් ඉන්න කියලා. ඒත් මම කිව්වා මට කරන්න පුළුවන් කියලා.
පස්සේ මම සරසවි පොත් ආයතනයට, අධ්‍යාපන ප්‍රකාශන ආයතනයට වගේම විභාග දෙපාර්තමේන්තුවට ගිහින් පෙළපොත් වගේම ප්‍රශ්න පත්‍ර ගෙනැල්ලා තනියම පාඩම් කළා. පාඩම් කරලා තනියම ප්‍රශ්න පත්‍ර කරලා විභාගයට සූදානම් වුණා. රෑට පාඩම් කරන්න බැහැ. ඒ නිසා දවල් විභාගයට පාඩම් කළා. ඉන්දියන් ඉතිහාසය, සාමාන්‍ය ඉංග්‍රීසි, ඉංග්‍රීසි සාහිත්‍ය, දේශපාලන විද්‍යාව තමයි තෝරා ගත්තේ. ටියුෂන් ගියෙත් නැහැ. දන්නැති දේ කාගෙන්වත් අහගත්තෙත් නැහැ. ඉංග්‍රීසියෙන් පාඩම් කළ නිසා හැම දේම පහසු වුණා.” මේ සීයා අබල දුබල හඬින් පවසන්නේය.
ගතින් වියපත් වුවත් ටියුඩර් සීයාගේ හිත සවිමත්ය. ඔහු සිය මුනුබුරු මිනිබිරියන්ගේ වයසේ සිටින දරුවන් සමඟ අවසානයේ විභාගයට සාර්ථකව මුහුණ දුන්නේය. ඔහු විභාගයට මුහුණ දුන් අයුරුද රසවත්ය.
“ගෙදර අය වෙහෙසෙන්න එපා කියද්දි මම විභාගයට මාස 6 ක් ඇතුළත හොඳට සූදානම් වුණා. විභාගයට ඉල්ලුම් පත්‍ර දාන දවස මම කෝල් කරලා විභාග දෙපාර්තමේන්තුවෙන්ම දැන ගෙන කඩේකින් ඉල්ලුම් පත්‍රයක් ගෙනාවා. මගේ වයසත් දැම්මා. කවුරුත් ප්‍රශ්න කළේ නැතුව මට විභාග ප්‍රවේශ පත්‍රය කරදරයක් නැතුව ලැබුණා. මට දැනුණේ හරිම සතුටත්. විභාගයට මම ගියේ තනියම බස් එකේ. මගේ ශාලාවේ මගේ මිනිබිරියන්ගේ වයසේ දරුවන් 12 දෙනෙක් හිටියා. ඒ අයට මම ප්‍රශ්නයක් වුණේ නැහැ. කවුරුත් විභාගය ලිව්වා මිසක් මාව ප්‍රශ්නයක් කර ගත්තේ නැහැ. නමුත් විභාග ශාලාවේ නිලධාරීන් මුල් දවසේ මා ගැන සැලකිලිමත් වුණා. ඒ අයට මම ලියන හේතුව දැන ගන්න අවශ්‍ය වුණා. සමහර විට ඒ අය හිතන්න ඇති මොකද මේ කියලා. මම ඒ අයට කිව්වා මට නීතිය කරන්න අවශ්‍යයි, ඒ නිසයි මම විභාගය කරන්නේ කියලා. හැම ප්‍රශ්න පත්‍රයක්ම මම කරගෙන ගියා. පාඩම් කළ දේවල් ඒ විදියටම ඇවිත් තිබුණා. මට ඉංග්‍රීසි හොඳට පුළුවන් නිසා ව්‍යාකරණ දෝෂ කිසිවක් නැහැ. ඒත් ලියාගෙන යද්දි මගේ වේගය මදි නිසා අත් අකුරු ප්‍රශ්න තිබුණා.”
තම අත් අකුරු අපැහැදිලි වීමේ ප්‍රශ්න නැතිනම් ඔහුට සෑම විෂයකටම ‘ඒ’ සාමාර්ථ ගත හැකි බව ටියුඩර් මහතා විශ්වාස කරයි. එහෙත් ‘ඒ ’සාමාර්ථ නොතිබුණත් තමාට සියලුම විෂයන්ට විශිෂ්ට සාමාර්ථ හිමිවන බව ඔහුට විශ්වාසය.
විභාග මධ්‍යස්ථානයට යනවිට උචිත ආකාරයට හැඳ පැලඳ ගෙන යාමටද ටියුඩර් සීයා විශේෂයෙන් උනන්දු විය. මුල් දවසේ ඔහු ඉරි සහිත සුදු කමිසයක් හැඳ ගෙන ගියේය. දෙවැනි දිනයේ ඔහු ඊට සරිලන ලෙස සුදු පැහැ කොටු කමිසයක් හැඳ ගෙන ගියේය. එහෙත් තවමත් ඔහුගේ විභාගය අවසන්ව නැත. එළඹෙන සඳදා දිනයේද (27 දා) ඔහු දේශපාලන විද්‍යා ප්‍රශ්න පත්‍රයට මුහුණ දෙන්නට යන්නේ සුදු කමිසයකින් සැරසී බව ඔහු පවසන්නේය.
ටියුඩර් සීයාගේ වැඩිමහල් දියණිය කැලණිය විශ්ව විද්‍යාලයේ කතිකාචාර්යවරියකි. දෙවැනි දුව බදු නිලධාරිනියක් වන අතර නීති විභාගයට සූදානම් වන්නීය. තෙවැනි පුතා හිල්ටන් හෝටලයේ කළමනාකාරවරයෙකි. බාල පුතණුවන් ඩුබායි රටේ සේවය කරන්නේය. ඔහුගේ මිනිබිරියක්ද මෙවර සාමාන්‍ය පෙළ විභාගයට මුහුණ දෙන්නීය. ටියුඩර් සීයා ඇයත් සමඟ හරිහරියට පාඩම් කරන්නේය.
විභාගයට මුහුණ දුන් ටියුඩර් සීයාගේ දෙවැනි අපේක්ෂාව නීති විද්‍යාලයට පිවිසීමය. ඒ සඳහා ඔහුට වයස ප්‍රශ්නයක් නැත. සිය ජීවන ගමන කෙළවර වීමට මත්තෙන් කෙසේ එම කඩඉම පැන ගත්තොත් එයම ඔහුට ප්‍රමාණවත්ය.
“අන්තිම ප්‍රශ්න පත්‍රයත් ඉවර වුණ පසුව මම නීති විද්‍යාලයේ විභාගයට සූදානම් වෙනවා. මම මානසිකව ගොඩාක් ශක්තිමත්. ඒත් ජීවිතයේ මේ හැමදේම කවදා දාලා යන්න වෙයිද කියලා මම දන්නේ නැහැ. ඒත් ඉන්නකම් මට පුළුවන් දේ මම කර ගන්නවා. ඒ විශ්වාසය මට තියෙනවා.”ඔහු පවසන්නේ දැඩි විශ්වාසයෙනි.
