වෙනදා මෙන්ම හරියට ම පාන්දර හතරට අවදි වූ පීටර් මුහන්දිරම් හඬක් නො නැඟෙන පරිදි ඇ‍ෙඳන් බිමට බැස ගන අඳුරේම ඇඳී ඇතිරිලි සකස් කොට බළල් අඩි තබමින් කාමරයේ දොරටුව වෙත ගොස් යතුරු තහඩුවට කන තබා පිටතින් කිසියම් හෝ ශබ්දයක් ඇසෙන්නේ දැයි පරීක්ෂාකාරී විය. යාබද කාමරයේ සුවිසල් උඩු වියන් ඇඳක් මත ඔහුගේ තරුණ බිරිඳ සහ සිව් හැවිරිදි දියණිය නිදා සිටි අතර ඔවුන්ගේ නින්දට බාධා නොවන ලෙස තම කාමරයේ දොර විවෘත කැර ගැනීමට වුවමනා වූ හෙයින් පීටර් තම නිදන කාමරයේ දොර අගුල කැරකුවේ ඔහු විසින් ම පසු කලෙක සොයා ගන්නා ලද විශේෂ ක්‍රමයකට ය.
විදුලි පහන් නො දල්වා ම නාන කාමරයට ගිය ඔහු දිය නා පිරිසිදුව පෙරළා තම කාමරය වෙත එනවිටත් මුළු ගෙය පුරාම අඳුර සහ නිහැඩියාව රජයමින් තිබුණේ ය. සීරූ මාරුවට හැඳ පැලඳ ගත් හෙතෙම තම ගන අඩි සහිත ' ක්ලාර්ක් ' වර්ගයේ කළු පැහැති සපත්තු යුවළ ඇඳ යටින් එළියට ගෙන එය මනාව ඔප දැමුවේය. 62 වැනි විය සපුරා සිටියදී විශ්වවිද්‍යාලයේ අවසන් සේවා දිගුව ලබා ගත් ඔහු සේවයෙන් විශ්‍රාම ලැබුවේ මීට මාස කිහිපයකට පෙරාතුවයි.
මේ 'ක්ලාර්ක්' සපත්තු ජෝඩුව ඔහුගේ වයසට හෝ බාහිර පෙනුමට කිසිසේත් නො ගැළපෙන නව්‍යාංගයක් වූ හෙයින් සම්මානිත මහාචාර්ය පීටර් මුහන්දිරම් මෑතක සිට ඔහු දන්නා නො දන්නා සියලු දෙනා අතර ක්ෂණික අවධානයට ලක්විය. සාපේක්ෂව අසාමාන්‍ය බරකින් යුත් මේ සපත්තු ජෝඩුවේ 1961 නිෂ්පාදන මාදිලිය තවත් කරුණක් නිසා විශේෂ වූයේ එය මිලි මීටර තුනහමාරකින් උසින් ද වැඩි වූ නිසාය. කෙසේ නමුත් එය පැලඳ පා ගමනින් යන පීටර් වෙතින් එකවර ද්විත්ව රූප සංඥාවක් ප්‍රකට කෙරිණ. වරෙක සපත්තු ජෝඩුව විසින් ඔහු ඔසවා තබනු ලැබූ අතර අනෙක් වර පීටර් විසින් සපත්තු ජෝඩුව ඔසවා ලන්නට දරන ප්‍රයත්නය කැපී පෙනිණ. ඒ අතර කිසිවකුත් නොදන්නා අමතර කරුණක් වූයේ පීටර් විසින් සපත්තු ජෝඩුවේ ලේස් පටි කිටි කිටියේ තදවන්නට අසාමාන්‍ය ලෙස ගැට ගසා තිබීම ය.
මෙසේ හැඳ පැලඳ ගත් පීටර් තම කාමරයෙන් නික්ම විසිත්ත කාමරය ඔස්සේ බර අඩි තබමින් ප්‍රධාන දොර දක්වා ගමන් ගනිත්දී ඔහුගේ ටක් ටොක් අඩි ශබ්දය ගෙබිම පුරා දුව ගොස් බිත්ති අතර වැදී නිහඬ ගෘහාභ්‍යන්තරය තුළ දෝංකාර දුන්නේ ය. ඒ සමඟ ම නින්දෙන් බියපත්ව කෑ ගසන්නාක් බඳු කෝපාන්විත තරුණ ගැහැනු හඬක් මතුව ආවේය. කිසිවක් පැහැදිලි නැති කර්කශ වාග් මාලාවක් උස් හඬින් බෙරිහන් දෙන්නාක් මෙන් එය ඇසෙන්නට විය.
යුහුසුලුව දොර අඟුළු විවෘත කර ගත් පීටර් ගෙයින් නික්ම මගට පිළිපන්නේ ය. ඊට මොහොතකට පසු ඔහුට පසුපසින් මහ හඬ නංවමින් ප්‍රධාන දොර වැසී ගියේය. හිමිදිරි උදෑසන ලා අඳුර සහ තෙත පිනි දියෙහි පෙගුණු දම් පැහැති ගිනිසීරියා මල් දෙවට දිගේ එක යායට පීදී තිබූ අතර නටුවෙන් ගිලිහුණු ගිනිසීරීයා මල් පියළි මුදු පලසක් ඇතිරුවාක් මෙන් දිස්විය.
මේ අඳුරු දම්පාට චිත්‍රය තවත් හෝරා දෙකකින් දිලිසෙන රෝස පැහැයෙන් පැහැපත්වන බැව් ද ඊටත් පසුව එය ධවල පැහැයට හැරෙන බවත් අවසානයේදී මේ සියල්ලම කුමන පැහැයකට අයත්දැයි නිශ්චය කළ නොහැකි ත්‍රාසය සහ සංතාපය පමණක් උද්දීපනය කරන ගුප්ත ස්වභාවයකට පත්වන බවත් පීටර් විසින් අත්දකිනු ලැබ තිබුණේ ඉතා මෑතකදීය.
මෙට්‍රෝ යුනිවර්සිටි කොලෙජ් ඉතා ප්‍රකටව තිබුණේ ගණිතය සහ ඉංජිනේරු විෂයය ධාරාවන්ටය. එහිද ඉතා අප්‍රකට වූ ද දක්ෂතම වූ ද ගණිතය පිළිබඳ මහාචාර්යවරයා වූයේ පීටර් මුහන්දිරම් ය.
බෙහෙවින්ම ගුප්ත කුලෑටි ගති ලක්ෂණ නිසාම කිසියම් ආංශික ප්‍රසිද්ධියකට පත්ව සිටි මුත් ඔහු පිළිබඳ තොරතුරු විශ්ව විද්‍යාලයේ හතර සීමාවෙන් ඔබ්බට ගමන් කෙළේ නැත. ශුද්ධ ගණිතයට බෙහෙවින් ඇලුම් කළ හෙතෙම තමාගේ සියලු ශිෂ්‍ය ශිෂ්‍යාවන් කෙරෙහි එය ආරෝපණය කෙළේ ය.
තමාටම අනන්‍ය සමීකරණයකින් තම ශිෂ්‍ය ශිෂ්‍යාවන් වර්ග කළ මහාචාර්යවරයා ශුද්ධ ගණිතය පිළිබඳව දුර්වල ම මට්ටමේ වුන් ශිෂ්‍යයන් හතර දෙනෙකුත් එක් ශිෂ්‍යාවකුත් තෝරා ගත්තේය. සවස් යාමයේදී ඔවුන් පස්දෙනා තම නිවෙසට කැඳවා ගත් ඔහු මූලික ගණිත නියාම මුල පටන් ම උගන්වන්නට විය. ඒ අතරතුර ඔහූ තවත් අමතර දෙයක් ලෙස සොයා ගත්තේ ශිෂ්‍යාව පමණක් අන් සියල්ලන්ටම වඩා පහළ මට්ටමක සිටින බවයි. යටත් පිරිසෙයින් අවකලනය යනු කුමක්දැයි ඇයට කෙසේවත් පහදා දිය නොහැකි විය.
කෙසේ නමුත් මහාචාර්යවරයා උපකල්පනය කළ පරිදි ම ඇය පළමු වසරේ විභාගයෙන් එකම විෂයයකට වත් සතුටුදායක ලකුණු හිමි කර නොගත් හෙයින් විශ්වවිද්‍යාලය හැර ගියා ය. එහෙත් ඇය වෙනදාටත් වඩා වැඩි වාර ගණනක් මැදිවිය ඉක්මවා සිටි තනිකඩ මහාචාර්යවරයාගේ නිවස්නයට යන්නට එන්නට ගත් අතර ඇතැම් දිනෙක ඇය ඉන් පිටත්ව ගියේ හිමිදිරි පාන්දර ය.
අඩ අඳුරේ ගිනිසීරීයා මල් දෙවට දිගේ සැතපුම් එක හමාරක් පමණ පා ගමනින් ආ පීටර් T හංදියට ළඟා වෙත්දී හොඳින් හිරු උදා වී තිබිණ. තමාට සුපුරුදු මැලේ හෝටලයට ගිය ඔහු උදෑසන ආහාරය ගෙන ප්‍රධාන මාර්ගය ඔස්සේ බර අඩි තබමින් පුස්තකාලය දක්වා යන ගමනේදී ක්ලාර්ක් සපත්තු ජෝඩුව තුළ තෙරපෙන මිරිකෙන පා ඇඟිලි රිදුම් දුන් හෙයින් ඊ ළඟ සැතපුම් භාගය ඇවිද යෑමට පැය දෙකකට ආසන්න කාලයක් ගත විණ. කෙසේ නමුත් ඔහු පුස්තකාලයට ගොඩවීමත් සමඟ ම එහි වූ සියලු කාර්යය මණ්ඩලයේ ගෞරව සමාදරයට ලක්විය.
පොදු පාඨක ශාලාවේ විශේෂ අසුනක් ඔහු වෙනුවෙන් ම වෙන් කර තිබුණු අතර මීට මාසයකට පෙර සිට ඔහු විසින් කියවීමට ගනු ලැබූ හාන්ස් ක්‍රිස්ටියන්ගේ යෝධ සුරංගනා කතා පොත වහාම සේවකයකු විසින් රැගෙන එනු ලැබීය. එවිට ඔහුට ස්තූති කරමින් මහාචාර්ය පීටර් මෙසේ කීවේය.
'...Every man's life is a fairy tale written by God's fingers..'
තවමත් තමා දෙස ගෞරව සම්ප්‍රයුක්තව බලා සිටින පුස්තකාල සහායකයා දෙස බලා තම පුළුල් නළල් තලය රැළි ගැන්වූ මහාචාර්යවරයා ;
' දන්නවද ඒක කාගේ කියමනක් ද කියලා .. මෙන්න මෙයා ... මෙන්න මෙයා තමා ඔය කතාව කිව්වේ. හැබැයි මාත් ඒක දැන ගත්තේ මීට මාසයකට කලින් මේ පොත කියවන්නට ගත්තට පස්සේ තමා ..' යැයි කී ඔහු බැරෑරුම් විලාසයක් පාමින් හාන්ස් ක්‍රිස්ටියන්ගේ කතා පොතට තම දබර ඇඟිල්ලෙන් තට්ටුවක් දැමුවේය.
බටහිර දෙසින් හිරු අස්ත වී යන අවසන් මොහොතේ පුස්තකාලයෙන් නික්ම මහ මගට පිළිපන් හෙතෙම සැඳෑ අඳුරත් සමඟ ම T හංදියට පෙරළා පැමිණියේ ය. මැලේ හෝටලයෙන් රාත්‍රී ආහාරය ගත් ඔහු ගිනිසීරීයා මල් දෙවට දිගේ තම නිවෙස බලා පියවර මැන්නේය. ඔහු දෙසට නැමුණු අඳුරු අවර්ණ ගිනිසීරියා මල් පොකුරු හාත්පස ත්‍රාසය සහ සංතාපය මවමින් අද්භූත සිතුවමක් නිර්මාණය කෙළේය.
හාත්පස කිසිවක් නොපෙනී ඝණ අන්ධකාරයට සියල්ල බිලි වී ගොස් තිබුණ ද හුදෙකලාව තවමත් ගමන් කරන පීටර්ගේ 'ක්ලාර්ක් ' සපත්තු යුවළේ ටක් ටොක් හඬ අඳුර විනිවිද ඉතා දුරට විහිද ගියේය. තමාගේම යටි පතුල් වේදනාවෙන් මොර දෙන ඒ ටක් ටොක් නාදය ම තම පාළුව මකන දේව දූතයකු වන්නට ඇතැයි ඔහුට සිතිණ.
එහෙත් ඒ අස්වැසිල්ල ද මේ සපත්තු ගලවා දමන තෙක් පමණි. කෙසේ නමුත් සපත්තු ගලවා දැමූ විගස ම නිදහස් වන පා ඇඟිලි සහ යටි පතුල් විසින් ඔහුට සියොලඟ හිරි වට්ටන මිහිරි සැනසුමක් ගෙන දෙනු ඇත. ඒ කෙතරම් බලවත් නිද්‍රාකාරකයක් දැයි කිවහොත් තම තරුණ බිරිඳගේ උග්‍ර විෂ සහිත සර්ප දෂ්ටනය පරයා ඔහු සැණෙකින් ගැඹුරු සුව නින්දකට පත් වන්නේ ය.
මුළු ලෝකයම තමා මත කඩා වැටුණත් පසුදින පාන්දර හතර වන තෙක් ඔහු අවදි වන්නේ නැත.
කේ. සී. ජේ. රත්නායක
