Ceylon International Film Festival හෙවත් CEYIFF යනුවෙන් හැඳින්වෙන සිංහල සිනමා උළෙල මේ මස 10, 11 සහ 12 යන තෙදින තුළ ඇමෙරිකාවේ කැලිෆෝනියාහි සැන්ටාබාබ්රා නගරයේ පැවැත්වෙනවා. මෙය විදේශයකදී ශ්‍රී ලාංකිකයන් විසින් සංවිධාන කරන ලාංකේය සිනමාපට මුල්කරගෙන පැවැත්වෙන පළමුවෙනි ජාත්‍යන්තර සිංහල සිනමා උළෙල වීමත් විශේෂත්වයක්.
විවිධ අංශ රාශියක් යටතේ සම්මාන ගණනාවක් ප්‍රදානය කෙරෙන මෙම සිනමා උළෙලේදී පසුගිය සමයේ ජනප්‍රිය වූ ගුණාත්මක ලාංකේය චිත්‍රපට කිහිපයක්ද ප්‍රදර්ශනය කිරීමට නියමිතයි.
ඒ සඳහා ඝරසර්ප, ජංගි හොරා, සුනාමි, ද නිව්ස් පේපර්, කවුරුවත් දන්නේ නැ, ආයු, ද ලේටර්, ඩාර්ක් ඩේස් ඔෆ් හෙවන් මෙරට දීර්ඝ චිත්‍රපට අංශයෙන් තරග කරනු ලබනවා.
ඒ වගේම ඇල්බොරාදා චිත්‍රපටය විශේෂ තිරගත කිරීම් අංශය යටතේ තරග වදිනවා.
Ceylon International Film Festival හි ආරම්භක නිර්මාතෘවරිය වන්නේ අරුණි බොතේජුයි. මේ සිළුමිණ රසඳුන ඇය සමඟ කළ කතාබහයි
Ceylon International Film Festival හෙවත් CEYIFF හි ආරම්භය ගැන කිව්වොත්
මට අවශ්‍ය වුණා අපේ ශ්‍රී ලාංකේය සිනමාව ඇමරිකාවේ ප්‍රමෝට් කරන්න. විශේෂයෙන්ම ලොස් ඇන්ජලිස් වල, සැන්ටාබාබ්රා, කැලිෆෝනියා වල ප්‍රමෝට් කරන්න.
ඒ එක්කම ස්වාධින සිනමා නිර්මාණකරුවන්ට නවක නිෂ්පාදකවරුන්ට අවස්ථාවක් නිර්මාණය කරලා දෙන්න ඒ අයගේ දක්ෂතාවයන් ලෝකයට අරගෙන එන්න.
ඒ තමයි Ceylon International Film Festival පටන් ගැනීමේ මුලික හේතුව. මමත් සිනමාවට ආදරය කරන සිනමාවට කැමති කෙනෙක්. ඒ නිසා මගේ බලාපොරොත්තුව මගේ ෆැෂන් එක තුළින් අනිත් අයට අවස්ථාවක් උදාකර දීම.
එහි පියවර මොනවාද?
අපි කැලිෆෝනියාවේ පටන් ගත්තා ඇමරිකාවේ රෙජිස්ටර් කරපු ආයතනයක් Ceylon International Film Festival නමින්. ඒ හරහා ලංකාවේ හැමෝටම වගේම ලෝකය පුරා විසිරි ඉන්න නවක සහ ස්වාධින සිනමා නිර්මාණකරුවන්ට ආරාධනා කළා Film Freeway කියන world ෆ්ලැට්ෆෝම් එකෙන් ඒ අයගේ නිර්මාණ එවන්න කියලා. ඇත්තටම අපි අලුත්ම Film Festival එකක් හැටියට පටන් ගනිද්දී අපි බලාපොරොත්තු වුණේ නැහැ ලොකු පිරිසක්. අපි හිතුවේ උපරිම 20-30ක් වගේ පිරිසක් එකතු වෙයි කියලා. නමුත් අපි මේක ජනවාරි 20 වෙනිදා පටන් ගත්තම මාර්තු අග වෙද්දි අපිට ආවා Submission රටවල් 44කින් චිත්‍රපට 315ක් ආවා. අපේ තිබුණා Documentary film, Future film, Short film සහ Animation film නමින් කැටගරි. අලුත් Film Festival එකක් හැටියට ඒක අපි ලබපු හොඳ සාර්ථකත්වයක්. ඒ වගේම ස්වාධීන සිනමා නිර්මාණකරුවන් මට පෞද්ගලිකව ඊමේල් කරලා තිබුණා ඒ අයගේ තියෙන අපහසුතාවයන් සහ ප්‍රශ්න. මට පුළුවන් වුණා ඒ අයවත් දිරිමත් කරලා මේ සඳහා එකතු කරගන්න. මොකද මම මේ Film Festival එක පටන් ගත්තෙම ඒ වගේ ආධුනික අයට අත දෙන්න බලපොරොත්තුවෙන්.
මෙවැනි සම්මාන උලෙළක් සැන්ටාබාබ්රා වල සංවිධානය කරන්න හිතුවේ ඇයි
මම ජීවත් වෙන්නේ දැන් අවුරුදු 25ක් 26ක් තිස්සේ ඇමරිකාවේ කලිෆොනියාවේ තියෙන පොඩි ටවුන් එකක් වන සැන්ටාබාබ්රා වල. ඒක පොඩි ටවුන් එකක් වුණාට සෑහෙන්න කලාවට ෆැෂන් එකක් තියෙන සිටි එකක්. මොකද ගොඩක් අය හිතන්නේ ලොස් ඇන්ජලීස්වල හොලිවුඩ් තියෙන්නේ ඒ හින්දා එතන තමයි කලාවට ලොකුම දේවල් වෙන්නේ කියලා. ඒක ඇත්ත ලොස් ඇන්ජලිස්වල කලාව මාර්කට් එකක් වෙලා. නමුත් සැන්ටාබාබ්රා වල කලාව ෆැෂන් එකක් කරගෙන රසවිඳිනවා. ඒ වගේම කලාව අමුතු විදියට දකින නිර්මාණශිලිව දකින පිරිසක් ඉන්නවා සැන්ටාබාබ්රාවල. මම ලංකාවේ ඉපදිලා හැදිලා ඇමරිකාවට ඇවිත් දැන් මගේ හෝම් ටවුන් එක සැන්ටාබාබ්රා. ඒ නිසා මම හිතුවේ සැන්ටාබාබ්රා තමයි Ceylon International Film Festival එක පටන් ගන්න හොඳම තැන කියලා. ගොඩක් අය ඇහුව මගෙනුත් ඇයි මේක ලොස් ඇන්ජලිස් වල කරන්නේ නැත්තේ කියලා. එහෙ තියෙනවා 1000කට වැඩියෙන් Film Festival. මමත් මේක පටන් ගත්තොත් මේකට වැඩි විශේෂත්වයක් එන්නේ නැහැ. නමුත් සැන්ටාබාබ්රා වල තියෙන්නේ ලොකු එක Film Festival එකක්. ඒ ලෝක ප්‍රසිද්ධ සැන්ටාබාබ්රා ෆිල්ම් ෆෙස්ටිවල් එක. හැබැයි දැන් ඊළඟට තියෙන International Film Festival එක තමයි Ceylon International Film Festival එක.
කොහොමද ලංකාවෙන් ලැබුණු සහයෝගය
ගිය වසරේ තමයි මට මේ අදහස ආවේ. අපි මෙහි මුහුරත් එක ගිය වසරේ නොවැම්බර් මාසයේ පැවැත්වුණා. ඒක ඉතාම සාර්ථක මුහුරත් උළෙලක් වුණා. මම මේක පටන් ගන්නකොට හිතුවේ ලංකාවේ පිරිස වැඩිවශයෙන් ජිවත් වන රටවල් වල මේ වගේ දේවල් කරලා ඇති කියලා. මම ප්‍රදීපා ධර්මදාස මහත්මිය හරහා අපේ චිත්‍රපට සංස්ථාවේ සභාපති ජයන්ත ධර්මදාස මහතා ට සහ රවින්ද්‍ර රන්දෙණිය මහතාට කතා කළා. එතකොට තමයි ඒ අයගේ මාර්ගයෙන් ආරංචි වුණේ මේ වගේ ෆිල්ම් ෆෙස්ටිවල් එකක් රටින් පිට වෙලා නැහැ කියන එක. ලංකාව තුළ කලම්බෝ ඉන්ටනැෂනල් ෆිල්ම් ෆෙස්ටිවල් සහ ජැෆ්නා ඉන්ටනැෂනල් ෆිල්ම් ෆෙස්ටිවල් තිබිලා තියෙනවා. නමුත් රටින් පිට තියෙන පළමු ඉන්ටනැෂනල් ෆිල්ම් ෆෙස්ටිවල් එක මේක. ඉතින් ඒ ගැන අහන්න ලැබුණාම සතුටක් වගේම බයක් දැනුණා කාන්තාවක් විදියට මම මේක කරන නිසා. ගොඩක් අය අගය කරන්න ගත්තා. ඒ අයට මම ස්තුවන්ත වෙනවා එක්කම මගෙත් පලමු අත්දැකීම නිසා පොඩි බයක් තියෙනවා. ඉතින් මම බලාපොරොත්තු වෙනවා සාර්ථකව කර ගන්න පුළුවන් වෙයි කියලා.
අපි සම්මාන උළෙලේ ජුරිය ගැන කතා කරොත්
ශ්‍රී ලාංකික නොවන ජුරි එකක් මෙතැනදී මම සම්බන්ධ කර ගත්තේ. ඒ අය ප්‍රථම වතාවට ලංකාවේ සිනමාවේ තියෙන පරාසයන් දකින්නේ. ඒ නිසා ඒ අයගේ අපක්ෂපාති තීරණයක් තමයි අවසන් තීරණය වෙන්නේ.
